پیشنهاداتی فوری برای دوران «پسا پلاسکو»

ایسنا / ساختمان پلاسکو در چهارراه استانبول تهران آتش گرفت و فرو ریخت. چند آتش‌نشان زیر آوار مدفون شدند. صفحه‌های اینستاگرام‌ پر شد از عکس آتش‌نشانان فداکار و پست‌هایی با مضمون تسلیت و سوءمدیریت و ... . مسئولان هم خود را به محل حادثه رساندند و صحبت کردند و فیلم و عکسشان پخش شد. طبق روال این روزها، بعضی عکس پروفایل‌ها را تغییر دادند و بعضی هشتگ ساختند. زنده‌باد و مرده‌باد هم به راه است همچنان. یک طرف تلاش دارد این حادثه را دستاویزی برای زدن رقیب در جریان رقابت‌های انتخاباتی سال ۹۶ قرار دهد؛ درست همان کاری که طرف مقابل در جریان سانحه قطار تبریز - مشهد نسبت به دولت انجام داد.

اما همه اینها ظرف امروز یا فردا، نهایتا پس‌فردا یا در طولانی‌ترین زمان تا پایان هفته بعد تمام می‌شود و می‌رود پی کارش و تهران می‌ماند و ده‌ها و صدها زخم‌ کهنه‌ پا به شکاف، همچون پلاسکو و آلومینیوم. تهران می‌ماند و آتش‌نشانی‌ کم‌تجهیزات. تهران می‌ماند و مردمانی که موقع بحران، سلفی‌شان می‌گیرد. تهران می‌ماند و یک شورای شهر ورزشی. تهران می‌ماند و هراس از حادثه‌های بیگاه، همچون زلزله؛ حادثه‌ای که دیگر محدود به یک ساختمان و یک چهارراه و یک محله نخواهد بود و دیگر بحث تجهیزات آتش‌نشانی و اقدامات نهادهای مسئول و فرهنگسازی، در چنین شرایطی قطره‌ای است در اقیانوس فاجعه. اگر امروز با ریختن پلاسکو بیدار نشویم

ادامه مطلب